Dag 6: Een blitz bezoek aan Nationaal Park Calanques en Cassis

Woensdag 9 oktober 2024 

Deze nacht was het mijn beurt om de nachtshift te houden met de kids. Om 2u is Jasper wakker en doet pipi op zijn potje. Alleen bij Jonas in de kamer wilt hij niet slapen. Ik haal mijn hoofdkussen en leg mij naast Jasper in zijn bed. Jasper woelt enorm veel, waardoor ik niet in slaap kan vallen. Ook de geur van stof begint mij te irriteren. Eens Jasper rustig ligt te slapen, val ik op en af in slaap. Tot om 4u30 Jonas krijsend wakker komt. Ik spring zowaar uit het bed van Jasper om Jonas meteen uit zijn bed te halen en naar de living te gaan. Jonas staat gloeiend heet en ik haal hem uit de slaapzak. Meteen geef ik perdolan. 38,5 graden koorts. Tom is ook opgestaan en hij maakt een flesje melk klaar voor Jonas. Inmiddels is het al 5u en wilt Tom dat ik nog even ga slapen. Ik geef Jonas nog een kusje en de koorts is reeds aan het afnemen. Tom kan Jonas terug in zijn bedje leggen, maar daarna was Jasper alweer wakker. 

Om 7u sta ik op en zitten Jasper en Tom aan de ontbijttafel. Jasper klaagt nog altijd over buikpijn, maar nu ook over pijn in zijn mond. Jonas is om 7u30 wakker en voelt niet warm aan. Hij eet een yoghurtje. Is het wel verstandig om vandaag te gaan wandelen? De kids willen naar buiten, dus kleden we ons aan voor de daguitstap. Voor ons vertrek steek ik de vaatwasser en de wasmachine met kleding aan. Lunchpakket en de wandelrugzakken gaan in de auto. Jonas is nog altijd vrolijk, dus ik geef geen perdolan en neem het ook niet mee. 

Na een rit van een uur (15 minuten verloren door een terugkeer, aangezien mijn rechterlens keihard irriteerde en pijn deed) arriveren we bij Calanque de Port-Miou. Niet op de parking, maar een zijstraat waar het nog 300 meter naar beneden wandelen is. Tom gaat betalen voor de staanplaats en ik haal de wandelrugzak uit de auto en doe mijn wandelschoenen aan. Jasper blijft bij mij staan en mag ook zijn wandelschoenen aandoen. Op het moment dat Tom, Jonas in de wandelrugzak wilt plaatsen, begint Jonas over te geven. Jonas is volledig in paniek door het overgeven. Ik neem hem in mijn armen en hij geeft nogmaals over. Hij staat heel warm en ik voel mij enorm schuldig dat ik nu de perdolan niet mee heb genomen. Hij wilt ook niet drinken en door het geween valt hij weer lichtjes in slaap. 

Tom stelt voor om kort te wandelen naar het eerste deel van de wandeling met Jasper. Jonas en ik gaan mee, maar de wandelweg is heel steil met stenen en grote gladde stenen. Tom neemt Jonas over, zodat ik niet zou vallen met Jonas. Een afdaling met losliggende stenen is niet mijn sterkste kant. Jonas is weer wakker en het lijkt alsof de buitenlucht hem deugd doet. 


Vervolgens keren we terug naar de auto. Jonas is te ziek om de wandeling van drie uur te wandelen. Hij drinkt een beetje water en voelt al iets minder warm aan. Ik moet echter dringend naar het toilet en er zijn geen toiletten bij de parking van de wandeling. Tom kijkt op Google Maps naar een parking met toiletten. We vinden een parking, maar de toiletten zijn gesloten. Tom stelt voor om naar het stadje Cassis te gaan, een kort bezoek te brengen en waar we naar toilet kunnen gaan. Ook Jasper moet pipi doen. We vinden een parking, waar het even aanschuiven is en rijden naar de 2de verdieping. Op het moment dat ik Jonas uit de auto wil halen, geeft hij nogmaals over. Zijn t-shirt is volledig nat. We doen zijn t-shirt uit en ik doe zijn gilet aan. Buiten op de gelijkvloers zijn de toiletten, of één toilet tenminste. Na een wachtrij van 10 minuten, kunnen Jasper en ik naar toilet gaan. Jonas begint te wijzen en lachen. Misschien moeten we even wandelen met de buggy en uit de auto blijven. Er is een markt met talrijke kraampjes, waardoor het druk is in de binnenstad. 



We wandelen doorheen de markt richting de haven en een mooi uitzicht op de zee, de hoge golven en de omgeving. Er is echter wel een sterke wind aanwezig. 



Aan het strand, onze boterhammen opeten, is geen optie. We nemen plaats op het einde van de stranddijk, zodat Jasper en Tom een boterham kunnen eten. Jasper eet ook appelschijfjes. Jonas wilt ook een kleine boterham eten. De wind waait hier enorm hard en we verplaatsen ons naar de haven toe en bij het binnenplein. Jonas mag ook uit de buggy en begint weer te lachen. Samen met Jasper wandelen ze achter de duiven en spelen ze met elkaar. Ik eet nu ook een boterham aangezien Jonas zich weer beter voelt. 



Na de lunch gaan we nog eens naar de zee, de hoge golven en het uitzicht gaan bekijken. Jasper wilt weer stenen in het water gooien, alsook Jonas wilt een steentje in de zee gooien. 







We keren terug langs de winkelstraat en bezoeken een souvenirshop. De kids krijgen elk een auto van Tom (aangezien ze nu beiden ziek zijn/geweest zijn). Ook scoort Tom een magnetische flessenopener van Cassis. Als afsluiter bezoeken we nog een kleine speeltuin voor de kids. Ze vinden het ook leuk om de auto's via de glijbaan naar beneden te laten rijden. 



Jasper wilt inderdaad niet vertrekken en maakt weer een kleuterscéne. Hij maakt zich boos en krijst alles bij elkaar. Tegenwoordig laten we hem uitrazen en wandelen we verder (met een bang hartje), maar dit lijkt wel te helpen. Jasper weent, maar komt wel naar ons toe. Zijn auto gooit hij wel meters verder weg, maar begint dan nog harder te wenen. Tijd om terug naar het vakantiehuis te gaan, want Jasper is heel erg moe. De kids drinken nog water en ik plaats mij achteraan tussen de kids. Dit vooral om te voorkomen dat als Jonas terug zou overgeven, dat hij zich niet verslikt en ik tijdig kan ingrijpen. De terugweg naar huis, rijden we via de scenische route, "Route des Crêtes".  Deze weg rijdt langs het Nationaal Park Calanques met diverse uitzichtpunten. Jonas ligt al snel te slapen en Tom neemt de foto's van de uitzichtpunten, terwijl ik in de auto blijf zitten bij de kids. 





Na de scenische route is het nog een uur rijden tot aan het vakantiehuis. We stoppen nog even bij de bakker om een brood en om 15u15 zijn we terug in het vakantiehuis. Jonas staat weer gloeiend warm en ik geef hem meteen perdolan. Hij heeft 39,3 graden koorts. Na een kleine 20 minuten, drinkt hij water en begint de koorts te dalen. De kids spelen met hun nieuwe auto's en eten een koekje. Ik maak alvast de aardappelen en wortelen klaar om straks te laten koken. Rond 16u30 wandelen we nog even naar het eilandje, waar de kids stenen in het water mogen gooien. Er zijn grotere golven en er is ook veel wind aanwezig. 


We keren terug en we wandelen nog even naar ons privé - uitzicht op de zee. Jonas en ik blijven niet te lang, want de wind waait heel fel. Heel blij ben ik dan ook als ik Jasper en Tom zie terugkeren naar het vakantiehuis. 




Terug in het vakantiehuis maak ik het avondeten klaar, wortelpuree met cordon blue. De kids eten tamelijk goed, alsook Jonas lijkt het zich te smaken. Jasper klaagt nog steeds over pijn in de mond, maar eet wel goed. Na het avondeten nemen we een douche en drinken de kids hun melkjes leeg. Jasper is heel erg moe en om 19u30 gaan de kids slapen. 

Ik typ het verslag van dag 5 volledig uit en post het online. Vanavond bekijken we geen film. We zijn heel erg moe. Om 22u is Jonas al aan het wenen, maar valt hij wederom weer in slaap. Het zal hoogstwaarschijnlijk wederom een moeilijke nacht worden. Morgen is er nog een uitstap gepland, maar dit is op het moment geen zekerheid. Tot morgen. 

Weer: bewolkt, wind, zonnig, 22 °C

Reacties

  1. Ai, 2 zieke kindjes, moet idd erg moeilijk zijn, zeker op reis in een onbekende locatie. Maar jullie slagen er toch nog wat positieve momenten te hebben zo te zien, waaraan je zeker moet vast houden. Hopelijk zijn de 2 sterke broers snel beter!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jammer dat de kinderen niet in topvorm zijn

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten